Η συγκεκριμένη συγγραφέας χρησιμοποίησε την εμπειρία της από τα έξι προηγούμενα βιβλία της, αλλά και από τις πολλές μεταφράσεις της και πάτησε σε αυτό το γεγονός για να αναζητήσει τις σχέσεις που μπορεί να συνδέουν εκείνους που μένουν με όσους φύγανε, το δικαίωμα στη ζωή όσο και στον έρωτα, αλλά και το πως θα πρέπει η μνήμη να συμφιλιώνεται με τη λήθη.
Αν και μυθιστόρημα ενδοοικογενειακών σχέσεων, έχει την ικανότητα να συνομιλεί και με τα βασικά ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα των τελευταίων 60 χρόνων του 20ου αιώνα, στο βαθμό βεβαίως που οι ζωές του κάθε ατόμου διαμορφώνονται από τα όσα τυχαίνει να συμβαίνουν μέσα στην κοινωνία στην οποία ζει.
Μυθιστόρημα έντονων περιγραφών τόσο γεγονότων, όσο και συναισθημάτων, την ίδια στιγμή που είναι και ένα κείμενο που με απλότητα αναζητά να ερμηνεύσει ψυχολογικά τραύματα και βέβαια συνεχώς να θέλει να έχει στραμμένη την προσοχή του προς τον έρωτα -αυτό το δυνατό συναίσθημα που άλλοτε ενώνει κι άλλοτε κατασπαράσσει.
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου